Ο πιο μικρός της παρέας ο Γιαννάκης κατέβηκε κι αυτός με τη θρυλική «Ευαγγελίστρια» μετά από ένα μακρύ ταξίδι σαν τις ταινίες του Αγγελόπουλου. Από το κατάστρωμα του καραβιού είχε αρχίσει τις γνωριμίες στις οποίες υποσχόταν ονειρεμένη διαμονή στο νησί φυσικά με την απαραίτητη παρουσία και του ίδιου στην συντροφιά. Άσπρη στενή βερμούδα κοκκινόασπρο πουκάμισο, μαλλάκι μακρύ, όμορφο στυλ, μαθητής ακόμη στο Γυμνάσιο της Δάφνης, όλα τα προσόντα μαζί του για μια λαμπρή καριέρα στο απαιτητικό αυτό σπορ. Όμως ενώ η αυτοπεποίθηση περίσσευε του έλλειπε ο τρόπος. Αντί να προκαλέσει την έκκριση ορμονών προκαλούσε την έκλυση γέλιου. Τα κατάφερνε πραγματικά πολύ καλά στον τομέα αυτό. Ο τρόπος του ήταν μοναδικός. Τρία καμάκια πραγματοποίησε τρία ταξίδια στον Πειραιά πραγματοποίησε συνοδεύοντας μέχρι το αεροπλάνο το κάθε καμάκι του. Θα έλεγα πως μετά την δραστηριότητα αυτή κάτι του έμεινε, και συνέχισε το ίδιο τρόπο ζωής μέχρι που παντρεύτηκε πολλά χρόνια μετά κάποιο απ’ τα καμάκια του. Κοντά στα πενήντα πέντε του τώρα γυρίζει πίσω ψάχνοντας τον αδύνατο εκείνο νεαρό που έτρεχε πίσω από τις ξανθιές φίλες του με το μαλλάκι να ανεμίζει και την κενή τριχών τωρινή κεφαλή του να μη θυμίζει σε τίποτε την ηρωική εκείνη εποχή.
Έτσι είναι η ζωή ακόμη και για τα σπουδαιότερα καμάκια..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου