Ολη την εβδομάδα περιμέναμε το κυριακάτικο ματς στο γήπεδο Περιστερίου όπου θα αντιμετωπίζαμε την Δάφνη Αθηνών πρωτοπόρο στο πρωτάθλημα της κατηγορίας μας. Φλεβάρης μήνας τρίτη γυμνασίου η μέση της σχολικής χρονιάς για όσους πηγαίναμε στο γυμνάσιο μια αδιάφορη χρονιά για τους υπόλοιπους. Κρύο τσουχτερό που δεν μπορούσε να κόψει η Αθήνα της εποχής εκείνης που της έλλειπαν οι πολυκατοικίες. Ολη την εβδομάδα σχεδιάζαμε τον τρόπο που θα πηγαίναμε στο γήπεδο. Είχαμε δυό επιλογές το αυτοκίνητο του κυρ Νίκου του Καρανδρέα ή με τη συγκοινωνία.
Η Κυριακή ξημέρωσε με ένα βροχερό καιρό που δεν είχε διάθεση να αλλάξει όσο προχώραγε η ημέρα. Το μεσημέρι ο κυρ Νίκος έφυγε με το πούλμαν της ομάδας αφήνοντας μας τη μοναδική επιλογή. Μαζευτήκαμε λοιπόν πέντε όλοι κι όλοι αποφασισμένοι και αψηφώντας τη βροχή μπήκαμε στο λεωφορείο του Αη Γιώργη κατεβήκαμε στη Σίνα και πήραμε τον κατήφορο προς τη Ζήνωνος όπου έφευγαν τα λεωφορεία προς το Περιστέρι. Η βροχή ασταμάτητη και εμείς ούτε ομπρέλα. Κάποτε φτάσαμε στο γήπεδο μπήκαμε μέσα και ανάμεσα στους λιγοστούς φιλάθλους που έβλεπαν τον αγώνα προφυλαγμένοι από τη βροχή εμείς εκτεθειμένοι και μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο πανηγυρίσαμε μια εντυπωσιακή νίκη. Χαλάλι το μουσκίδι. Η επιστροφή δραματική στα καθίσματα το νερό από πάνω μας έτρεχε ρυάκι. Μόλις στραγγίσαμε και μέχρι να ξαναφτάσουμε στο λεωφορείο του Αη Γιώργη ξαναμαζέψαμε νερό και το στραγγίσαμε εκ νέου στο λεωφορείο. Σαν φτάσαμε στο τέρμα κανείς δεν κυκλοφορούσε στο δρόμο. Η ομάδα είχε κι όλας αλλάξει και κάμποσοι είχαν μπει στο σφαιριστήριο του κυρ Θόδωρου που ήταν ασφυκτικά γεμάτο από ανθρώπους και καπνούς. Γυρίσαμε σπίτι με ανάμικτα συναισθήματα. Μπαίνοντας στην πόρτα η μάνα έπαθε σοκ. Βγάλαμε και το τελευταίο ρούχο φορέσαμε ζεστά και μετά από μια δυό ώρες συνήλθαμε. Προσπαθήσαμε να τακτοποιήσουμε στο νου τα γεγονότα της ημέρας που πέρασε χωρίς επιτυχία. Ο ύπνος ήταν λυτρωτικός.
Η δευτέρα ξεκίναγε με πολύ καλή διάθεση και η πρώτη σκέψη ήταν να τρέξουμε στο περίπτερο να διαβάσουμε την Αθλητική και να νιώσουμε την υπερηφάνεια που έδινε η φοβερή εκτός έδρας νίκη και τα πολύ καλά σχόλια που έγραφε η εφημερίδα που παρακολουθούσε στενά την ομάδα μας.
2 παιχνιδια θα μου μεινουν αξεχαστα στην ζωη μου Δαφνη Αθηνων-ΦΟΙΒΟΣ και το αλλο που μας εσφαξε ο ασλανιδης και διαιτητης ο μιχας στο
ΑπάντησηΔιαγραφήελ-πασο ΘΡΙΑΜΒΟΣ-Κορωπι που ακυρωσε κανονικο γκολ του αημνηστου Θαναση Σαραβακου.
Ξυλο Ξυλο Ξυλο ....
Θανασης Ψ.