Στη νότια πλευρά της πλατείας ήταν το περίφημο φαρμακείο του Ζαχαρία εκεί που δούλευε ο φίλος μας ο Τζίμης. Το φαρμακείο ήταν στην αρχή της Σουλιωτών που στο τέρμα της ήταν το σπίτι του φίλου μας που προαναφέραμε. Λίγο πιο πάνω το σουβλατζίδικο του Γιώργου που ο βοηθός του ο Βαγγέλης ήταν στην παρέα στο γήπεδο κάθε Κυριακή. Το σουβλατζίδικο του Γιώργου ήταν το σημείο κλειδί για τα βράδια πριν και μετά το σινεμά. Λίγο πιο παλιά στη Ρουμπέση ήταν το μαγαζί του Γρηγόρη που έφτιαχνε ένα απίστευτο ντονέρ κεμπάπ. Ο Γρηγόρης στα χρόνια που μιλάμε έφτιαξε το καφενείο του απέναντι από το Γιώργο και πιο κάτω από το γωνιακό φαρμακείο. Το καφενείο αυτό κάποια εποχή έγινε το στέκι μας.
Στην βορεινή πλευρά της πλατείας ήταν το μαγαζάκι του Τύρου. Εκεί λοιπόν ήταν το κεντρικό μας στέκι και εκεί παραμείναμε για τα φοιτητικά μας -όσοι ήταν φοιτητές- χρόνια και τα νεανικά χρόνια της ζωής μας λίγο πριν και λίγο μετά από το στρατό. Ο Τύρος ήταν συμμαθητής μας κι αυτός ήταν ο κεντρικός λόγος που κάναμε το καφενεδάκι της πλατείας το κέντρο της νεανικής μας ζωής.
Η παρέα στο μπαράκι φτιαχνόταν από μια ετερόκλητη ομάδα που ήταν η πελατεία του, και σηματοδοτούσε την απαρχή μιας κοινής ζωής με τους περισσότερους. Από την παρέα αυτή ακόμα και σήμερα όσοι απομείναμε συναντιόμαστε σε δυό τρία ταβερνάκια στην παλιά μας γειτονιά και θυμόμαστε την εποχή που αρχίζαμε να γνωρίζουμε τον πραγματικό κόσμο που σιγά σιγά θα μας απορροφούσε.
Το στέκι μας, η βάση μας, η αφετηρία απ’ όπου ξεκίναγαν όλα για μια τουλάχιστον δεκαετία, υπήρξε ο πυρήνας που μορφοποίησε τη δική μας νεανική ομάδα. Η περιγραφή του θα είναι ένα άλλο πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία μας….
ΣΤΟ ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΜΕΝΙΟΥ ΣΥΧΝΑΖΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΝΙΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΛΛΗΤΟΙ ΕΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ ΕΚΕΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΕΛΕΠΟΥΡΗ ΛΙΣΚΑ ΝΙΚΟ ΠΕΡΟΥΛΗ ΠΑΙΖΑΜΕ ΜΠΑΛΑ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΙΝΤΕΡ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥΕΣΥ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ?ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΙΤ ΕΜΑΘΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΛΥΠΗΘΗΚΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΟ 1973 ΜΕΝΩ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
ΑπάντησηΔιαγραφή