Το Mini του αδελφού μου στη μικρή
ανηφόρα-αδιέξοδο της οδού Σκουρτανιώτη, δίπλα στο συνεργείο, στα όρια Νέου
Κόσμου - Δάφνης το 1972: Κατσιπόδι, Δουργούτι, Κυνοσάργους, ακόμα και οι
ονομασίες ήταν διαφορετικές. Οι πρώτες οδηγικές βόλτες σε δρόμους που συχνά
μετατρέπονταν σε λασποχείμαρους από τους ανηφορικούς χωματόδρομους με τη
γαλότσα σύννεφο! Σε απόσταση βολής το μεγάλο ιστορικό Γυμνάσιο-Λύκειο Δάφνης, Μπακνανά
- Μπουμπουλίνας - Ρουμπέση - Ασπρογέρακα. Διαχρονικές κοπάνες πηδώντας τα
κάγκελα για το «Σινέ-Αλίντα» απέναντι, με ακατάλληλες ταινίες, Μπρους Λί και
Μπυράλ, Τam-Τam, Μιστράλ Μεντόλ ή More πράσινα. Από τη Σουλιωτών και τη
Ρουμπέση, όλο ευθεία έβγαινες Χερσίφρωνος (μετέπειτα διαπλάτυνση Ηλία Ηλιού
παρά τις… μαύρες σημαίες των κατοίκων να μη γίνει απαλλοτρίωση!), Φραντζή και
Βρεσθένης, στο βιβλιοχαρτοπωλείο του Λαρόζα (και μετέπειτα Plastimodellismo).
Ενδιάμεσα στάση στο Φάρο για ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή ξύλινα «ποδοσφαιράκια» και
μπιλιάρδο. Τεράστια αιωνόβια δέντρα που κόπηκαν για να πέσει τσιμέντο στους
στενούς χωματόδρομους. Παρκαρισμένα Κορτίνα, Τάουνους και Κάπρι. Τα πρώτα
μοντέλα και κομπιουτεράκια Sanyo από παιχνιδάδικα στη Ρουμπέση. Ατέλειωτες αλάνες,
παιχνίδια μέσα στις σκαλωσιές των πρώτων πολυκατοικιών και μπάλα στο δρόμο,
ελάχιστα αυτοκίνητα. Μελέτη με «Μικρό Σερίφη», «Μπλέκ», «Κράνος, Δράση,
Εφοδος»! Κάλαντα, πανηγύρια και ρομάντζα κάτω από τα δέντρα του Αι Γιώργη,
στρακαστρούκες, καψούλια και βαλανιδιάκια στα μίνι εξάσφαιρα, αλλά και
νεροπίστολα, ξύλινα σπαθιά, τάκα-τάκα, πλανόδιοι εφημεριδοπώλες (μιάμιση δραχμή
η «Απογευματινή» με τα φοβερά εγκλήματα πάθους – πρώτη σε κυκλοφορία τότε),
«πατσές-ποδαράκια» με τη μοτοσικλέτα με καλάθι, ο μανάβης με τελάρο στο
ποδήλατο, τα πρώτα «ντελίβερι» στο παράθυρο της νοικοκυράς. Ωραίες εποχές, όταν
οι αυλές, οι μπογιές, ακόμα και οι σχολικές γόμες μύριζαν άρωμα - πριν τις
αποστειρώσουν κι αυτές!
Λ.Δ.
